روز شنبه گذشته فرصتی پیش آمد و با دانشجوی ایرانی بسیار باهوش که در فرانسه تحصیل میکنند ، آشنا شدم. دختر خانمی بسیار فرهیخته و باهوش و از شاگردان زبده دانشگاه و آشنا به چند زبان هستند و در رشته میکروبیولوژی ترم آخر را میگذرانند. نتیجه این آشنایی استفاده از لاپ تاپ ایشان برای نوشتن این مقاله و پاسخگویی به سوالات و نظریات دوستان بود. هر چند فرصتی برای پاسخگویی به ایمایل های متعدد دوستان پیش نیامد ولی اگر باز هم فرصتی پیش آمد ، پاسخ آنها ها را نیز خواهم داد. متاسفانه در اینجا امکان استفاده از کامپیوتر فارسی را ندارم و از فینگلیشی نوشتن هم عاجز هستم. فرصت زیادی نیست و آنقدر کار روی هم تلمبار شده و زیاد که فرصت و امکان روزی 6 ساعت خواب نیز موجود نیست.
تخصص حرفه ای من ایجاب میکند که در کارشناسی های مختلف حضور داشته باشم و با آنکه بدلیل کبر سن (البته منظور پیری و از کارافتادگی نیست که در این حرفه هر چه با تجربه تر باشی باز هم کم میآید) از بسیاری شانه خالی میکنم ولی مسابقه و جشنواره بسیار بزرگی در فرانسه و اسپانیا بر قرار است و هر ساله بهترین شرابهای خانگی و کارخانه ای درجه بندی و قضاوت میشوند. برای داوری این جشنواره به کسانی نیازمند است که محلی نباشند و تحت تاثیر نام و نشان قرار نگیرند. هویت همه داوران ناشناس میماند و تا روز آخر کسی نام و نشانی از آنها نخواهد یافت و حتی عکسبرداری یا فیلمبرداری از مراسم قضاوت بکلی ممنوع است. تولیدات فقط با شماره شناخته میشوند و در بطریهای یک شکل و اندازه و نه نام تولید کننده. حتی داور نمیداند چه نوع مشروبی را کارشناسی میکند بلکه فقط از روی جدول داده شده و مناسب با کارشناسی و مهارت خود نمره میدهد و بالاترین نمره ، بهترین و گرانترین مشروب شناخته خواهد شد و .....
برگردیم بر سر کار خودمان. چند روز پیش یکی از دوستان نزدیک تلفن زد و آدرس وبلاگی را داد که یکی از استادان ایرانی در رشته اقتصاد آنرا اداره میکنند. اخیرا ایشان کتابی را ترجمه و بخشی از آنرا در سایت خود قرار داده اند که در مورد تهیه شراب شیراز در گذشته خیلی دور است و از آنجا که بنظرم بسیار جالب آمد حیفم آمد دوستان را از مطالعه آن بی نصیب سازم.
نام این سفرنامه « در سرزمین شیر و خورشید » و نوشته یک پزشک انگلیسی بنام دکتر ویلز است که بین سالهای 1866 تا 1881 (حدودا 1236 تا 1251 شمسی بمدت 15 سال) در نقاط مختلف ایران از جمله شیراز اقامت داشته و در طول مدت اقامت خود شرابسازی هم میکرده است. مقاله ای بسیار خواندنی و تاریخی و حتی میتوان نام علمی – عملی به آن داد. خواندن این کتاب را بهمه دوستانی که امکاناتی دارند توصیه میکنم. مترجم آن استاد احمد سیف میباشند.
لطف کنید به آدرس یک برای بخش اول و به آدرس دو برای خواندن تتمه این مقاله مراجعه و بدقت آنرا مطالعه کنید که تجربه ای با کمترین امکانات است.
XML
