آگاهی سرا

مرحله شیشه کردن آبجو آسان ولی نیاز به دقت و سرعت عمل دارد.

ابزار لازم : (1) - (2)

شیشه و تشتک به اندازه لازم

دستگاه تشتک زن

بشکه پلاستیکی 20 لیتری (ترجیحا مجهز به شیر آب در انتهای بدنه آن)

دو متر لوله پلاستیک شفاف با قطر داخلی یک سانتیمتر

ماده ضدعفونی کننده برای استرلیزه کردن تمام ابزار

میله هدایت سیفون (از جنس پلاستیک)

لگن ته صاف بزرگ برای آمادگی بطری ها

شیشه شور (اختیاری ولی توصیه میشود)

قابلمه دسته دار کوچک

دستکش یکبار مصرف

180 سی سی دکستروز (نوع قند ذرت)

حدود 20 لیتر آبجو خانگی تولیدی و آماده شده شما

مراجعه به جدول انتهورا جهت بررسی ، پیش بینی های لازم و ثبت یادداشت

همکاری یک دوست توصیه میشود.

شروع کار:

** قبل از بطری کردن بسیار مهم است که مطمئن باشید تخمیر آبجو کامل شده است. اگر تخمیر کامل نشده احتمال ترکیدن شیشه ها بدلیل تولید زیاده از حد اکسید کربن، فراوان است.

گام اول:

ضد عفونی کردن (استرلیزه) ابزار کار

حال که آبجو خانگی را تهیه کرده اید، همه ابزار را بار دیگر باید استرلیزه کنید. این گام بسیار مهم بوده و باید تذکر داد اختلاف بسیاری بین تمیز کردن و ضدعفونی کردن کامل ابزار کار است. باکتریها قابل رویت با چشم غیر مسلح نیستند و بهمین جهت میتوانند تمام بچ آبجو شما را نابود کنند. البته باضافه وقت و پولتان.

در لگن یا سینک آشپزخانه مخلوطی از 50 سی سی از ماده ضدعفونی کننده را در 20 لیتر آب لوله مخلوط و سطل ، میله هدایت سیفون ، لوله پلاستیکی و قابله دسته دار را در آن بمدت ده دقیقه خیس کنید و سپس کاملا با آب روان بشویید. سپس شیشه ها را بمدت حداقل نیم ساعت در همان مخلوط آب و ماده ضدعفونی کننده غرقه کنید تا درون آنها نیز کاملا عاری از باکتری شود و پس از آن با آب سرد همه شیشه ها را بشویید و بصورت واژگون در محلی تمیز بگذارید تا آب آن خارج و خشک شوند.

** شیشه ها باید قبل از غرقه شدن از هرگونه لکه عاری باشند. اگر قبل از وارد کردن شیشه ها در لگن ضدعفونی ، درون هریک یک نی نوشیدنی بگذارید خیلی سریع همگی زیر آب میروند زیرا هوا اجازه عبور مییابد.

گام دوم:

جوشاندن تشتک ها

در این مدت تشتک ها را درون قابلمه دسته دار ریخته به آن آب کافی اضافه کنید و سپس درب آنرا بسته و حداقل بمدت پنج دقیقه تشتک ها را بجوشانید. آب جوش را بریزید و تشتک ها را روی پارچه تمیزی قرار داده و روی آنرا بپوشانید تا گرد و غبار نگیرد.

گام سوم:

آماده کردن دکستروز {قند لازم برای تخمیر نهایی در شیشه(1)}

مقدار 180 سی سی دکستروز و 470 سی سی آب را درون قابلمه دسته دار ریخته و روی منبع حرارت بگذارید حدود پنج دقیقه بجوشد. از روی منبع حرارت برداشته درب آنرا بپوشانید.

** بیش از این مقدار مصرف نکنید که احتمال افزایش گاز کربن در شیشه زیاد و ترکیدن شیشه را بدنبال دارد.

گام چهارم:

انتقال آبجو

بشکه تخمیر را روی محل بلندی قرار داده ، با دستکش ، لوله متصل به میله هدایت سیفون را زیر لوله آب قرار داده و آنرا از آب پر کنید و سپس انتهای خروجی لوله را دولا کرده و با یک کش آنرا طوری مهار کنید که آب از آن خارج نشود. انتهای خروجی لوله را درون بشکه دوم (بشکه شیر دار) قرار دهید. مواظب باشید مایع از آن خارج نشود. قفل هوا را خارج کنید و بجای آن میله هدایت سیفون را طوری وارد بشکه اولیه کنید که ابتدای لوله سیفون از رسوبات کف بشکه حدود سه سانتیمتر بالاتر بماند. برای اطمینان از این موضوع هنگام نصب لوله سیفون به میله آنرا حدود سه سانتیمتر بالاتر از انتهای میله هدایت سیفون با کش ببندید. این اختلاف همان مقداریست که وارد بشکه دوم نمیشود و باید دور بریزید زیرا دارای رسوبات آبجو و آبجو آن کدر میباشد. انتهای این لوله بدلیل پایین تر بودن از بشکه بالایی ، مطابق قوانین ظروف مرتبطه عمل میکند که آنرا نیز دولا و با کش مهار و محکم کرده اید.

بشکه بیست لیتری (بشکه شیر دار – اگر بشکه دارای شیر نیست یکبار دیگر باید آبجو را از این بشکه به شیشه ها سیفون کنید) را در پایین بشکه تخمیر گذاشته و محلول دکستروز جوشیده را در آن بریزید. کش را از دهانه خروجی لوله برداشته و اجازه دهید مقداری مایع (آب موجود در لوله با قدری آبجو) از آن خارج شود تا فقط آبجو از لوله خارج شود. لوله خروجی را به ته بشکه دوم (حاوی دکستروز جوشیده) با فشار هدایت و همانجا نگهدارید تا محتویات بشکه اول ، به کف بشکه دوم منتقل شود. دلیل این امر آنست که هوای کمتری همراه با جابجایی از بشکه اول به دوم وارد آبجو شود. با همان لوله سیفون که انتهای آنرا در کف بشکه دوم (شیردار) است آبجو و دکستروز را همزمان با سیفون کردن هم بزنید.

** فراموش نکنید که تا حد امکان از ورود هوای آزاد به آبجو در حال سیفون خودداری کنید.

گام پنجم:

شیشه کردن

بشکه دوم را بجای بشکه خالی در بلندی قرار دهید و لوله سیفون را به دهانه شیر محکم کنید. اگر بشکه دوم دارای شیر خروجی نیست باید یکبار دیگر عمل سیفون کردن از بشکه دوم را به شیشه ها تکرار کنید.

سر دوم لوله را با فشار به انتهای شیشه برسانید و شیر را باز کنید و بگذارید آبجو وارد شیشه شود. بمحض آنکه شیشه تا لبه پر شد جریان سیفون را با بستن شیر قطع کنید. لوله را خارج و در کف و درون شیشه دوم فرو کنید. ملاحظه خواهید کرد که دهانه شیشه پس از خروج لوله سیفون حدود دو سانتیمتر (باندازه حجم لوله در شیشه) خالی خواهد شد که مطلوب ماست. عمل را تکرار کنید تا تمام آبجو به شیشه ها منتقل شود.

گام ششم:

تشتک زنی

حال نوبت تشتک زدن به شیشه هاست. سعی کنید مکانی صاف و تراز برای تشتک زنی پیدا کنید. ترجیحا اینکار را روی زمین انجام دهید چون کنترل بهتری بر دستگاه دارید. تشتک را روی دهانه شیشه گذاشته و با کمک گیری از دستگاه تشتک زنی و بطور میزان و ملایم دسته های دستگاه را پایین بیاوریدو تشتک را اسکرو کنید. مواظب باشید شیشه یا تشتک زیر فشار حاصل از نیروی دست شما و دستگاه ، سُر نخورد. پس از اطمینان از محکم بودن تشتک (با کمک دو انگشت سبابه و اشاره سعی کنید تشتک را بچرخانید، اگر حرکت نکرد محکم است و اگر چرخید آنرا تعویض کنید). عمل را تکرار و تمام شیشه ها را تشتک بزنید.

گام هفتم:

تنظیف و انبار کردن

زمان آنست که به خودتان تبریک بگویید. شما کلیه مراحل مالت سازی و برشته کردن و تخمیر و شیشه کردن را تکمیل کرده و برای خود و با حمیت و کوشش و بردباری خود آبجو خانگی تهیه کرده اید.

حال زمان تنظیف کامل کلیه ابزار و قرار دادن آنها در محلی خشک و سرپوشیده است. شیشه های آبجو را در مکانی خنک (بین 21- 18 درجه سانتیگراد) نگهداری کنید. بگذارید تا دو هفته تخمیر درون شیشه تکمیل شود و پس از دو هفته ... تعداد مورد لزوم را در یخچال بگذارید و پس از چند ساعت... خوب منتظر چه هستید ... ثمر زحمت خود را بسلامتی نوش جان کنید.

(1) دلیل مصرف دکستروز بجای شکر یا عسل آنست که اطمینان زیادی به مقدار شیرینی در شکر یا عسل موجود در بازار نیست و از طرفی تخمیر شیرینی موجود در دکستروز به آرامی انجام شده و همیشه مقداری از دکستروز نیز در آبجو بصورت اشباع باقی میماند که قابل تخمیر نیست. در مورد شکر یا عسل چنین نیست زیرا تمام شیرینی موجود در آن تخمیر میشود.

ولی از آنجا که ممکن است تهیه دکستروز ذرت قدری مشکل باشد، شیرینی دیگری بجای آن پیشنهاد میکنم. هر چند نتیجه آن با بکار بردن دکستروز تفاوت دارد و در طعم آبجو و نحوه تخمیر در شیشه اثر میگذارد ولی گاهی راه دیگری نیست و باید مبتکر بود. به جدول انتهورا مراجعه و از روی فرمول مطلوب آن میزان شکر را بیابید که بستگی به آبسنجی دارد.

مقدار شکر محاسبه شده (نه بیشتر) و 450 سی سی آب مقطر را درون قابلمه دسته دار ریخته و روی حرارت مستقیم قرار داده، بگذارید حدود 10 دقیقه بجوشد اگر کف کرد با کمک قاشق تمیز کف آنرا گرفته و دور بریزید. این آب قند را پس از خنک شدن و فیلتر کردن با کاغذ صافی میتوان بجای دکستروز در بیست لیتر آبجو بکار برد.

برای اطلاعات بیشتر به فرهنگ واژه ها و پرسش و پاسخ مراجعه کنید.